یادداشت – قصر ،عمارت یاحسینیه؟

به قلم حجت الاسلام احمد شرفخانی/ گزارش بازدید از حسینیه امینی ها در قزوین به عنوان یک موقوفه ماندگار و میراثی

امروز(۱۷ اردیبهشت ۹۷)جهت شرکت در اختتامیه جشنواره پویانمایی وقف چشمه همیشه جاری به شهر قزوین رفتم البته به نظر می رسید افتتاحیه بود بخاطر اینکه شروع خوبی برای تولید آثار پویانمایی وقف بود ظهرهم به اتفاق از یک موقوفه ماندگار ومیراثی بازدید کردم حسینیه امینی ها یک بنای تاریخی و زیبا که به نظر یک عمارت گسترده و تو در تو است.این بنا در سال ۱۲۷۵ هجری قمری در دو طبقه ساخته شده است.
مرحوم محمدرضا امینی این قصر را برای روضه خوانی ، عزاداری و اطعام و قرائت قرآن وقف کرده است
واقف در مقابله با رضاخان ملعون این قصر را به عنوان حسینیه وقف کرده و برای هزینه های حسینیه ومجالس عزاداری بخشی ازاملاک دو تا روستایی را وقف نموده است.
حسینیه دارای سه تالار شرقی – غربی و همچنین موزه ی زیبایی از آثار فرهنگ عاشورایی در زیرزمین تشکیل شده است.
در این حسینیه ۱۶۸ سال عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) برگزار شده و هنوز هم مجالس عزاداری در محرم وصفر با شکوه خاصی برگزار میشود

عزیزان ببینید!!!
وقف چه هدیه ی زیبایی است که واقف مرحوم بیش از ۱۶۰ سال است که بانی مجلس روضه خوانی شده است و سفره عزای عزیز زهرای اطهر را برپا میکند و از امواش هنوز هم بهره می برد
وقف زندگی پس از مرگ در دنیا است. بودن در عین رفتن است. وقف عملی است که به زمان محدود عمر و زندگی وابسته نیست؛ انجامش لحظه ای است؛ اما نتیجه و اثرش ابدی. پاداش وقف، مقطعی نیست. واقف چه زنده باشد چه نباشد، در حال انجام کار خیر و حسنه است. (دوستان کسی اگر به قزوین سفر کرد توصیه میکنم به این حسینیه سر بزنید.)

منبری که در عکس نشستم صدو بیست سال روضه خوانان بر این منبر روضه خوانی کرده اند#☝