سبقت در سلام علیکم
در دین مبین اسلام به” سلام کردن ” بسیار سفارش شده است و آن را امر مستحبی دانسته اند که از طرف خداوند متعال دارای پاداش بسیار است. امام حسین (ع) فرمود: “سلام کردن هفتاد ثواب دارد که شصت و نه بخش آن از سلام کننده است و یک بخش آن براى جواب دهنده .
نقل شده حضرت امام خمینی (ره) همیشه در سلام کردن جلوتر از دیگران بودند و همواره وقتی بر افراد وارد می شدند، قبل از اینکه آنان سلام کنند ایشان سلام می کردند؛ حتی اگر با بچه ها مواجه می شدند به آنها سلام می کردند
حجت الاسلام رحیمیان میگوید: یک روز در نجف، از کوچه ای که میان مسجد مرحوم انصاری و خانه حضرت امام بود، عبور میکردم. سرم
پایین بود و راه میرفتم که ناگهان احساس کردم کسی به من سلام کرد. وقتی سرم را بالا گرفتم، چشمم به سیمای مبارک حضرت امام افتاد. در یک لحظه سنگینی و فشار بسیاری در خود احساس کردم، انگار زبانم بند آمده بود؛ زیرا او مرجع تقلید، محبوب و مراد همه بود و من ناچیز، بچه طلبه ای هفده ساله بودم. به هرصورت، کار از کار گذشته بود و چارهای جز جواب سلام واجب نبود. [۱]حجت الاسلام رحیمیان در جایی دیگر نقل می کند: اگر حضرت امام رحمه الله به مکانی وارد می شدند، خیلی مشکل بود بتوان به ایشان سلام کرد. بارها اتفاق می افتاد که ما زودتر به اتاق کار ایشان می رفتیم و چشم به در، منتظر ورود امام و برای سلام کردن به ایشان آماده بودیم، ولی باز هم غافل گیر می شدیم؛ زیرا یا ایشان نخست وارد اتاق می شدند و سپس سلام می‌کردند یا آنکه نخست سلام می کردند و سپس وارد می شدند. [۲]———-
[۱]: نک: گل‌های باغ خاطره، ص ۵۹ ؛ سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی رحمه الله، ج ۵، صص ۷۲ و ۷۳.
