انس او با خلوت بود
سکوتش بيشتر از کلامش است و خلوتش بيشتر از جلوتش.
روزهايي در بعضي ايام سال نيست مي شود. هيچ کس خبري از او ندارد نه در مدرسه و نه در مسجد، نه در کوفه و نه در سهله.هيچ کس او را نمي يابد. او کجاست؟ چه مي کند؟ با کيست؟ چگونه رفته؟ و چگونه بر مي گردد؟ هيچ کس نمي داند، هيچ کس…آري!
مداومة الخلوة دأب الصلحا. و اين خلوت او نه تنها، تنهايي نيست، بلکه آکنده از اسرار است. راستي او چه عوالمي دارد که کسي راه بدان ندارد و حتي براي شاگردانش که محرم ترين ها به او هستند، اسرار را فاش نمي کند.انس او با خلوت است و روح او با وحدت.
ساعت ها به تفکر در وادي السلام مي پردازد و خودش مي گويد که با روح مردگان مأنوس تر است تا با زنده گان.
