هدیه آینه امام خمینی (ره) به مسئولین
در سالگرد رحلت جانسوز حضرت امام خمینی (ره)، فضای بزرگداشت، عزاداری و تسلی تنها چهره ظاهری این روزها نیست. این روز، فرصتی است برای بازخوانی بنیانهای انقلاب اسلامی؛ فرصتی تاریخی تا با قلبی شکافته و ذهنی روشن، اندیشه بنیانگذار جمهوری اسلامی را در مقابل آینه وجدان مسئولین، مدیران و کارگزاران نظام بگیریم.
چرا که اسلامی که امام تبیین کرد، اسلام مردم بود. اسلامی که پایهاش مستضعفان وتوجه به محرومان بودند. اسلامی که دشمنِ طبیعیِ اشراف و کاخنشینان شناخته میشد.
☑️اسلام مستضعفان، نه کاخنشینان:
امام خمینی(ره) با الهام از قرآن و تأکید بر واژه «مستضعفان»، انقلابی را به پا کردند که نه تنها در کلام، بلکه در عمل نیز به فقرا و محرومان وابسته بود.
دو اصل اساسی این حرکت بزرگ: اول، اسلام به عنوان هدف متعالی و دوم، مستضعفان به عنوان سربازان واقعی انقلاب.
ایشان معتقد بودند که پیروزی انقلاب و استحکام نظام، مدیون تلاش و حضور پرافتخار طبقات آسیبپذیر است – کسانی که در خیابانها ایستادند، در جنگ شهید شدند و در مقابل تمامی سختیها پای نظام ایستادگی کردند.همانطور که خود امام فرمود:
” تنها آنهایى تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند… ما باید تمام تلاشمان را بنماییم تا به هر صورتى که ممکن است خط اصولى دفاع از مستضعفین را حفظ کنیم.“
امام خمینی(ره) خدمت به محرومان را اعظمترین عبادت میدانستند. از پابرهنهها و زاغهنشینان با عنوان «ولی نعمت» یاد میکردند. و تاکید داشتند چون بار سنگین انقلاب بر دوش قشر مستضعف است… وظیفه داریم فعالیت و توجه را به نواحی محروم، خصوصاً جنوب شهر، که در رژیم گذشته توجهی به آنها نشده، معطوف کنیم.

☑️ تهدید جدی نظام :
حضرت روح الله(ره) باور داشتند که اگر قشر محروم جامعه از انقلاب سرخورده شوند، میدان برای زراندوزان بیدرد و نامهربان باز خواهد شد. ایشان درباره سیاستهای اقتصادی و اجتماعی دولتمردان میفرمایند:
“خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایهدارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار شوند. معاذ اللَّه که این با سیره و روش انبیا و امیر المؤمنین و ائمه معصومین(ع) سازگار نیست.”
همچنین در خصوص انتخاب مسئولان نظام اسلامی نیز تأکید داشتند که ثروتمندان هرگز نباید به خاطر تمکن مالی خود در حکومت نفوذ کنند و به فقرا و مستمندان افکار خود را تحمیل کنند.وبر همین اساس یکی از دغدغههای عمیق امام (ره)، بازگشت فرهنگ و خوی اشرافیت و کاخنشینی در کشور بود. ایشان به همه قشرهای جامعه هشدار داده و از کارگزاران نظام خواستار مراوده بیشتر با فقرا بودند تا از این خصلت نفاقآور دوری کنند.
فقیه ژرف نگر و حکیم خردمند و عـارف الهی، حضرت روح الله( ره) در خصوص مسئولین اشرافی و کاخ نشین، هشدار میدادند و به این مسئله به عنوان یک تهدید جدی برای نظام جمهوری اسلامی اشاره میکردند.:
” آن روزی که رئیس جمهور ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ نشینی بیرون برود و به کاخ نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا میشود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزنده کوخ نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم.“
و همچنین از غلبه خوی کاخنشینی و تجملگرایی بین روحانیت بسیار نگران بودند و تاکید می کردند که باید در مقابل روحیه اشرافی گری و کاخ نشینی و بیتوجهی به محرومان سکوت نکنند و اعتراض کنند چرا که می فرمودند :
“روحانیت متعهد، به خون سرمایهداران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سرآشتی نداشته و نخواهد داشت.”
عمق اندیشه متعالی حضرت امام در این جمله تجلی پیدا کرده است که :
” یک موی شما کوخنشینان بر همه کاخنشینان ترجیح دارد بلکه مقایسه یک موی شما با آنها نباید صحیح باشد.”
☑️ هدیه آینه امام(ره) به مسئولین:
با تأملی مجدد در اندیشههای بنیانین رهبر فقید انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، که همواره زنده و پویا است، در ایام سالگرد رحلت ایشان، همه مردم مومن و انقلابی را دعوت میکنیم ،به ویژه مدیران و مسئولین در تمامی سطوح کشور تا در مقابل آینه این اندیشههای الهی و انقلابی بایستند و با وجود خود خلوت کنند. بیایید با صداقت و جرئت از خود بپرسیم:
آیا ما در پست و موقعیتی که داریم، با وجدان خود روبرو شدهایم؟
آیا بهدقت بررسی کردهایم که آیا با مهمترین دغدغهها و اندیشههای امام خمینی (ره) سنخیت داریم یا بدون حق و لیاقت در این جایگاه قرار گرفتهایم؟
آیا نحوه انتصاب مسئولین و تصمیمگیریهای هلدینگها و شرکتهای وابسته به نهادهای انقلابی و دستگاههای دولتی، انعکاسدهنده دغدغههای امام معظّم است؟
آیا این تصمیمات در راستای منافع مستضعفین و محرومین است یا خیر؟
آیا گفتار و رفتار من، رفتاری است که با خط اصلی و بنیادین بنیانگذار انقلاب اسلامی هماهنگی دارد؟
آیا تصمیماتی که من میگیرم، یا قوانینی که به تصویب میرسانم، به ضرر طبقات آسیبپذیر و محرومان جامعه است؟
آیا من واقعاً در مسیر امام حرکت میکنم، یا بیشتر تحت تأثیر فکر و منفعت طبقهای خاص، مثل اشراف و کاخنشینها قرار گرفتهام؟
آیا من همراهی و همسویی واقعی با دغدغهها و آرمانهای امام دارم؟
آیا برنامههای من از محلههای فراموششده در جنوب شهرها شروع میشود، جایی که مردم ساده و محروم زندگی میکنند، یا تنها در فضای کاخها و دفاتر مجلل شکل گرفته است؟
در نهایت، آیا من در واقع در خدمت مردم و بهویژه مستضعفان هستم؟
و آیا انتصاباتی که من انجام میدهم، مبتنی بر فامیلگرایی و گروهگرایی است، یا اینکه پابرهنههای انقلاب، جانسوزان و ولایتمدار، اولویت اصلی امضای من هستند؟
این سوالات نه فقط برای خودمان، بلکه برای تمامی مسئولین و مدیران کشور، چالشی عمیق و الزامی اخلاقی است تا در مسیر انقلاب و اهداف والاگرفته امام (ره) باقی بمانیم.
☑️ نظام پابرهنگان :
البته اگر به نظام انقلاب اسلامی نگاهی عمیق بیندازیم، متوجه میشویم چه سفر دراز و پرچالشی را برای رسیدن به عدالت و تقویت بنیان مردمی و رفع فقر و محرومیت طی کردهاست. این نظام تنها یک حکمرانی سیاسی نیست، بلکه حرکتی الهی، انسانی و اجتماعی است.مناطقی که پیش از انقلاب فاقد آب، برق، مدرسه و حتی جاده بودند، امروز شاهد بیمارستانها، دانشگاهها، شبکههای آبرسانی و شهرهای نوین هستند. تحولی بینظیر که تنها در نظام اسلامی ایران دیده شده است.
☑️ کلام آخر :
امام خمینی(ره) در وصیتنامه الهی سیاسی خودشان به تعداد قابل توجه و مکرر نسبت به توجه به محرومان و مستضعفان تاکید فرمودند به عنوان نمونه وصیت نموده اند :
“به مجلس و دولت و دست اندرکاران توصیه می نمایم که قدر این ملت را بدانید و در خدمتگزاری به آنان خصوصاً مستضعفان و محرومان و ستمدیدگان که نور چشمان ما و اولیای نعم همه هستند و جمهوری اسلامی رهاورد آنان و با فداکاریهای آنان تحقق پیدا کرد و بقای آن نیز مرهون خدمات آنان است، فروگذار نکنید و خود را از مردم و آنان را از خود بدانید.”
“به همه در کوشش برای رفاه طبقات محروم وصیت میکنم که خیر دنیا و آخرت شماها رسیدگی به حال محرومان جامعه است.”
