نیایش هایی از پیامبر اکرم(ص)

امام صادق(ع) فرمود: پیامبر(ص) شبی در خانة «اُمّ سلمه» بود. نیمه شب ام سلمه دید که او در بستر نیست. به جست و جو برآمد. وی را در گوشهای از خانه دید که دستانش را به سوی آسمان گشوده است و میگرید و میگوید:

خداوندگارا! چیزهای شایستهای را که به من دادهای، از من مگیر.

پروردگارا! مرا به سرزنش دشمنان دچار منما.

بارالها! مرا به سختیها و بدیهایی که از آنها نجاتم بخشیدهای باز مگردان.

آفریدگارا! هرگز لحظهای مرا به خود وامگذار.

ام سلمه گریان برگشت: پیامبر متوجه گریة او شد و پرسید: ام سلمه! چرا میگریی؟ همسرش پاسخ داد: پدر و مادرم فدایت باد ای فرستادة خدا! چرا نگریم؟ در حالی که تو در جایگاه [والایی] نزد خداوند هستی… و از وی میخواهی مورد نکوهش دشمنان واقع نشوی و… چیزهای شایسته[ای را که به تو داده] از تو نگیرد و تو را لحظهای به خودت وامگذارد.

حضرت پاسخ داد: ای امّ سلمه! چه کسی [آیندة] مرا تضمین میکند؟ پروردگار «یونس بن متی» را لحظهای به خود واگذاشت و چنان شد1 [که میدانی].

لَوْ عَرَفْتُمُ اللهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ لَزَالَتِ الْجِبَالُ بِدُعَائِكُمْ؛2

میفرمود: اگر خدا را چنان که شایستة شناختن اوست میشناختید؛ با دعای شما کوهها جا به جا میشدند.

…إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوا؛3

پروردگارا! مرا از کسانی قرار بده که وقتی نیکی میکنند خوشحال میشوند و هنگامی که کار بدی میکنند، آمرزش میطلبند.

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ رِزْقِي وَ بَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي؛4

خداوندگارا! گناهانم را ببخش؛ خانهام را وسعت ببخش؛ و روزیام پر برکت فرما.

مِنَ التَّعَبِ إِلَى الدَّعَةِ وَ مِنَ الظُّلْمَةِ إِلَى النُّور؛5

بارالها! ما را به آرامش رهنمون باش و از تاریکیها به سوی روشنی رهایی بخش.

اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بِالْعِلْمِ وَ زَيِّنِّي بِالْحِلْمِ وَ كَرِّمْنِي بِالتَّقْوَى وَ جَمِّلْنِي بِالْعَافِيَةِ؛6

آفریدگارا! مرا با دانش توانایی ده؛ با بردباری بیارای؛ با پارسایی عزیز بزرگ بدار و با تندرستی، زیبایی ده.

أَمْتِعْنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي وَ اجْعَلْهُمَا الْوَارِثَيْنِ مِنِّي؛7

پروردگارا! تازمانی که ما را زنده میداری، از چشم، گوش و نیرویمان بهرهور ساز و آنها را تا آخرین لحظه برای ما [همچنان سالم] نگهدار.

زِدْ فِي عِلْمِي؛8

خداوندگارا! … بر دانشم بیفزا.

…الْقَصْدَ فِي الْفَقْرِ وَ الْغِنَى؛9

بارالها! در حال فقر و ثروتمندی، میانهروی را از تو خواهانم.

أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَمَى وَ الصَّمَمِ وَ الْبَكَمِ وَ الْبَرَصِ وَ الْجُذَام؛10

خداوندگارا! من از برص، دیوانگی، خوره و امراض بد به تو پناه میبرم.

اللّهمّ إنّي أعوذ بك من الكسل و الهرم و المأثم و المغرم و من فتنة القبر و عذاب القبر و من فتنة النّار و عذاب النّار و من شرّ فتنة الغنى و أعوذ بك من فتنة الفقر.11

پروردگارا! از تنبلی، فرتوتی، گناه، بدهکاری، فتنه و عذاب قبر و فتنة دوزخ و عذاب آن و از فتنة ثروت و آفت بینوایی به تو پناه میبرم.

دعایی که هر روز صبح میخواندند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَاناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي وَ يَقِيناً حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَا يُصِيبُنِي إِلَّا مَا كَتَبْتَ لِي وَ رَضِّنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي؛12

خدایا! از تو ایمانی میخواهم که به کمک آن همیشه در قلبم باشی و یقینی که بواسطة آن بدانم چیزی به من نمیرسد مگر آنچه تو مقرر کرده باشی و مرا به تقدیراتم راضی نما.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غِنًى يُطْغِينِي وَ فَقْرٍ يُسِيئُنِي وَ هَوًى يُرْدِينِي وَ عَمَلٍ يُخْزِينِي وَ جَارٍ يُؤْذِينِي؛13

خدایا! به تو پناه میبرم از ثروتی که باعث طغیان من شود و فقری که مرا بدحال کند هوای نفسی که من را از راه حق باز دارد و عملی که باعث ذلت من شود و همسایهای که مرا اذیت نماید.

اللّهمّ اجعل حبّك أحبّ الىّ من نفسي و سمعي، و بصري، و أهلي، و مالي، و من الماء البارد؛14

خداوندا! محبت خودت را برای من محبوبتر از جانم و گوش و چشمم و خانواده و مالم و آب گوارا قرار بده.

—

پی نوشت

1. بحارالانوار، ج 16، ص 217 و 218.

2. مستدرک الوسائل، ج 17، ص 301.

3. کافی، ج 2، ص 240.

4. بحارالانوار، ج 95، ص 45.

5. همان، ج 92، ص 455.

6. همان، ج 94، ص 368.

7. همان، ج 87، ص 161.

8. همان، ج 96، ص 365.