وقتی روح به دنبال عرش خدا می‌رود
وقتی روح به دنبال عرش خدا می‌رود، چگونه قلبی کهنه از گناه می‌تواند پای سخن الهی بایستد؟
آخوند ملاحسینقلی همدانی نقطۀ عطفی در تاریخ رویکرد معنوی و عرفانی در حوزه‌های علمیه بود. او در دستور العملی می فرماید :
به دنبال حجت الهی رفتن همراه با ارتکاب معصیت و آلودگی به گناه جدا کار غلطی است و چگونه این مطلب بر تو پوشیده است که گناه عامل نفرت است و این نفرت با محبت جمع شدنی نیست. پس وقتی یقینا دانستی که ترک گناه، آغاز و انجام و ظاهر و باطن دین است، هرچه زودتر به جهاد با نفس برخیز و با تمام کوشش به مراقبت مشغول شو و این مراقبت باید از اولین لحظه ای که از خواب برمی خیزی در تمام لحظات تا شب ادامه داشته باشد و در محضر مقدس حق تعالی ملازم ادب باش و بدان که تو با همه ی اجزای وجودت و تمام ذرّه ذرّه ات اسیر قدرت اویی و احترام محضر شریفش را نگهدار و او را آن چنان عبادت کن گویاکه او را می بینی، زیرا اگر تو او را نمی بینی، او تو را می بیند و همواره به یاد عظمت او و حقارت خود باش.
