سهم طلاب
يکي از فقهاء اهل نجف نقل نمود: در اوائل وفات مرحوم آيه الله العظمي محمد حسن صاحب کتاب شريف جواهر الکلام و انتقال مرجعيت به حضرت شيخ مرتضي انصاري (ره)، هميشه بعد از نماز عشاء براي زيارت به حرم مطهر رفته و به ديواري تکيه مي دادم و زيارت مي خواندم و مدتي در آنجا ماندم، و اتفاقا آمدن و رفتن شيخ انصاري (ره) در شب براي زيارت مقارن با ايستادن من در آنجا شده بود. در يکي از شبها شيخ به من نزديک شد و کيسه پولي در دست من گذاشت و آهسته فرمود: نصف اين پول را خود خرج کن و نصف ديگر را بين شاگردان خود تقسيم نما.
اين سخن را فرمود و از کنار من گذشت. من نيز وقتي به خانه رفتم، کيسه را باز کرده و پولهاي آنرا شمرده و عجيب اينکه بطور دقيق پولهاي در کيسه مطابق با قرضهاي من بود، از اين جهت تصميم گرفتم با آن تمام قرضهاي خود را بدهم و سهم شاگردان را به تدريج پرداخت نمايم. اين تصميم را تا شب آينده عملي نکردم و از آن کسي را با خبر ننمودم، تا آنکه بعد از نماز مغرب و عشا طبق معمول وقتي براي زيارت رفتم و در مکان هميشگي ايستادم، شيخ را ديدم که از کنارم گذشت و سر خود را نزديک گوش من آورد و فرمود : اين کار را نکن، شما سهم شاگردان را بدهيد، من باز هم به شما وجهي پرداخت خواهم نمود، اين را فرمود و رفت.
