ایستادگی روحانیّت در مقابل انگلیسی‌ها در کلام حضرت امام(ره)

دیده بودند لااقل این صد سال را درست دیده بودند که هر وقت که بنا بود یک شکستی به ملت بیاید، روحانیت جلویش را می‌گرفت. یکی شکستی به کشور بیاید روحانیت جلویش را می‌گرفت. دیده بودند که در مثلاً عراق که انگلیس‌ها عراق را آن وقت تقریباً گفته بودند، آن روحانی بزرگ مرحوم آقا میرزا محمدتقی[1] جلویش را گرفت و از [دست] ایشان گرفت عراق را. استقلال عراق را او می‌گرفت از آنها. و باز دیده بودند که قبل از او میرزای شیرازی[2] با یک کلمه، ایران را نجات داد از دست انگلیس‌ها و مزاحم را می‌دیدند که همین روحانیین هستند.

و اگر چنانچه بخواهند آن چیزهایی که آنها می‌خواهند که عبارت از مخازن شرق بود، عبارت از معادن شرق بود، اینها را آنها می‌خواستند و علاوه بر این، شرق را بازار کنند برای خودشان. از آن طرف مخازنشان را ببرند و از آن طرف با صورت دیگر بازار درست کنند و هر چه دارند به این بازار صرف کنند. ما را به صورت یک مصرف [کننده] در آورند. می‌دیدند که روحانیت اگر زنده باشد، و چشمش را باز کند و بگذارند به حیات خودش ادامه بدهد این مزاحم است. از این جهت روحانیت را با تمام قوا کوبیدند. [3]