محبت اميرالمؤمنين عليه السلام

آيت الله خزعلي نقل مي کنند: ايشان در سال 1364 قمري به مشهد مسافرت کردند و حاج شيخ علي اکبر نهاوندي (ره) که امام جماعت حرم مطهر امام رضا عليه السلام بود خدمت آيت الله العظمي بروجردي مي گويد: من شصت سال است که امام جماعت حرم مطهر بوده ام و الان که ماه رمضان رسيده است مايلم امامت اين ماه با شما باشد.

همه ائمه جماعات و آقايان که پشت سر هر کس اقتداء نمي کردند، پشت سر ايشان ايستادند و من نيز در آن زمان در مشهد بودم و به فيض نماز جماعت ايشان رسيدم. که در آن موقع بلندگو نبود، چند مکبّر در بين صفوف قرار داده بودند تا رکوع و سجود و ديگر مواقف نماز را اعلام کنند.

آقاي نهاوندي بعد از مدتي به عراق مشرف شد و مرحوم آيت الله آقا سيد ابوالحسن اصفهاني که در حرم مطهر اميرالمؤمنين نماز جماعت مي خواند به آقاي نهاوندي مي فرمايند: امشب نماز را به جاي من در حرم اقامه کنيد. که ايشان بعد از نماز مغرب مشغول نماز نافله است که صدايي از قبر اميرالمؤمنين عليه السلام مي شنود: « جادادي، جاداديم.» در مشهد به پسرم حاج آقا حسين جادادي، جاداديم:« عظّمت ولدي فعظّمتک! » که اشک از چشمان آقاي نهاوندي جاري مي شود و وقتي به ايران باز مي گردد و خدمت آيت الله بروجردي جريان را عرض مي کند اشک از چشمان آقاي بروجردي هم جاري مي شود و مي فرمايند: « جدم به من محبت کرده است. »