رمز موفقيت شيخ انصاري

مرحوم شيخ انصاري ( ره) داراي يک هم مباحثه اي بود، وقتي مرحوم شيخ تصميم گرفت در نجف اشرف بماند هم مباحثه وي به وطنش مسافرت کرد.از اين جريان مدتي گذشت و اوايل رياست شيخ بود که آن طالب علم براي زيارت به نجف آمد. وقتي شيخ را در مقام رياست شيعه ديد از او پرسيد: من و تو هم بحث بوديم چطور شد شما به اين مقام رسيديد و من همانم که بودم؟ مرحوم شيخ فرمودند: من شيره را نخوردم و شما خورديد و اين اشاره به اين داستان بود که: در ايام تحصيل يک مرتبه شيخ با هم مباحثه خود به مسجد کوفه مي روند و در آنجا گرسنه مي شوند ولي تنها يک فلس پول داشتند. شيخ يک فلس پول را به رفيقش مي دهد تا برود و چيزي خريداري کند و بياورد. او هم رفت و مقداري نان و شيره روي نان ريخته بود، آورد. شيخ فرمود: اين نان و شيره به اندازه دو فلس است در حالي که شما يک فلس بيشتر نداشتي؟! رفيقش گفت: با آن يک فلس نان خريدم و يک فلس شيره را نسيه گرفتم. شيخ فرمود: من از شيره نمي خورم چون نمي دانم که آيا مي توانم قرض را ادا کنم يا نه؟ رفيقش خنديد و از آن شيره خورد و شيخ تنها نان بدون شيره را خورد. شيخ مي خواست هم مباحثه خود را آگاه کند که بر طالب علم واجب است تا اين مقدار احتياط کند تا به مرتبه اي از مراتب علم برسد