جلوه ايثار

آقاي حيدري کاشاني نقل مي کند:در مجلسي خدمت آقا بودم، سر سفره با قطعه ناني خود را سرگرم کرده بود و نگاه به آن جمع مي کرد که همه اهل علم بودند و غذا مي خوردند، عرض کردم: آقا غذا ميل بفرماييد. فرمود: من از اينکه اينها مشغول خوردن هستند بيش از خوردن خودم لذت مي برم. »اميرالمؤمنين عليه السلام در خطبه متقين مي فرمايد:« نفسه منه في عناء و الناس منه في راحة: نفس او از دستش در زحمت، ولي مردم از او در آسايشند. »يعني آنچه نفس از او مي طلبد از خور و خواب و راحت به او نمي دهد و ديگران را کامياب مي کند.

نمونه ديگر اينکه شبي در منزل نيمه سازم در محضر آيت الله بهاء الديني بودم. پاسي از شب گذشته بود، ما شام خورده بوديم، براي آقا غذاي نسبتاً مطبوعي به خيال خود درست کرديم، وقتي خدمت آقا گذاردم، آقا نگاهي به اطاق گوشه حياط کرد که يکي از کارگران شب در آن مي خوابيد و روزها کنار دست بنا کار مي کرد و فرمود:« بدهيد به ايشان. »عرض کردم: ايشان شام خورده است و اين شام مخصوص شماست، باز با لحن جدي تري فرمود:« بدهيد به ايشان. «عرض کردم پس شما قدري ميل کنيد، فرمود:« ما از خوردن و آشاميدن ديگران بيش از خوردن و آشاميدن خود لذت مي بريم، بدهيد به ايشان. »