اگر قلب ازچنگ صاحبش خارح شد، محل طواف شیاطین می شود

توجه ویژه ی خداوند به عقل و قلب

خداوند مهربان در بین اعضا و جوارح انسان چنانچه از کلمات خودش در قرآن استفاده می شود، به دو عضو توجه ویژه دارد. چون هر دو عضو گل سرسبد باغ انسانیت هستند، بوی خاک و دنیا و بوی مادیت نمی دهند. پوشیده شدن این دو عضو اگر تا آخر عمر ادامه پیدا کند عذاب ابدی در پی خواهد داشت.

یکی از آنها عقل است، بیش از هزار آیه درباره عقل مشاهده می شود، حدود یک ششم قرآن درباره عقل است. باطن عقل نمی تواند مادی باشد چون اگر مادی باشد امکان برقراری ارتباطش با ملکوت ممکن نیست، ارتباط معنوی منظور است، ارتباطی که بتواند فیوضات را از ماورای این عالم بگیرد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا1؛ اگر دست از عترت و قرآن بردارید هر جا بروید گمراهی است. یعنی هر جا بروید اول روی عقلتان پرده می اندازند و شما را تبدیل به جاهل می کنند ذات عقل ملکوتی است که ظاهرش 14 میلیارد سلول است.

آسیب های از کارافتادن عقل ملکوتی

البته نمی دانم منظور قرآن از عقل همان 14 میلیون سلول عقل است که کار می کند یا اگر حقیقت ملکوتیه است در باطن ما که اشراف بر 14 میلیون سلول دارد و اوست که حکومت می کند، اگر آن عقل ملکوتی را از کار بیاندازند انسان راحت امیرالمومنین علیه السلام را کنار می گذارد و به گوساله سامری سجده می کند! هزار آیه در وصف این عقل آمده که کم نیست!

کسی که عقلش کار کند؛ دین دارد

امام صادق علیه السلام می فرماید: آن کسی که عقلش کار می کند دین دارد و آن که روی عقلش حجاب افتاده دین ندارد، چون درک نمی کند و دین ندارد. خودش را نمی فهمد چه برسد به اینکه دین را بفهمد.

قلب بین دستان رحمت پروردگار است

عضو دومی که خدا نگاه ویژه به آن دارد قلب است. روایات ما مطالب جالبی درباره قلب دارند و میفرمایند: قلب بین دستان رحمت پروردگار است و آن وقت اگر ان را بپوشانند، تاریکش کنند و روی آن پرده بیاندازند، از دست پروردگار در آورده اند و دست شیطان انداخته اند. پیغمبر صلی الله علیه و آله می فرماید: لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَني آدمَ (لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ)2؛ وقتی قلب را از چنگ صاحبش در آوردند محل طواف شیاطین می شود نه یک دانه شیطان! هم عرق خور، زناکار، شهوت پرست، صندلی پرست و هم دنیاپرست سمت انسان می آیند.

اگر قلب مرتع شیطان شد…

پیغمبر صلی الله علیه و آله در روایت دیگری می فرماید: لولا تکثیر فی کلامکم ، و تمریج فی قلوبکم ، لرایتم ما اری ، و لسمعتم ما اسمع3؛ اگر انسان پرحرف نباشد(حرفهای زیادی و اضافه) هر چه من می بینم شما هم می بینید.

تمریج لغت جالبی است که حضرت در کنار قلوب گذاشته یعنی قلب شما مرتع شیاطین نباشد، چوپان این سرزمین شیاطین نباشند که بیایند گرگ ها و سگ هایی مثل حسد و بخل و کینه و … در دل بچرانند. از دیده های پیغمبر صلی الله علیه و آله کدام یک را برایتان بگویم، جمله ای بگویم که خودم بار آن را نمی توانم تحمل کنم: بیتوته من نزد خود پروردگار است و او مرا سیراب و سیر می کند، خودش لقمه در دهان من می گذارد. بار مساله خیلی بالاست! لقمه نه اینهایی که ما می خوریم ومربوط به حیات حیوانی ماست، نمی دانیم چه لقمه ای است که به حضرت داده می شود یا چه تنگی است که از آن سیرابش می کنند؟

چرا با بودن امیرالمومنین علیه السلام، صدیقه طاهره سلام الله علیها و امام مجتبی علیه السلام، پیغمبر صلی الله علیه و آله می فرماید: لباس مرا کنار بزنید و حسین را روی سینه ی من بگذارید می خواهم با او از دنیا بروم. ما معنای این چیزها را نمی فهمیم.

باید بالاخره رسید و اگر نرسیدیم باید مدام در حال عذرخواهی از پرودگار باشیم! چه کار کردیم که نرسیدیم؟ چه شد که نرسیدیم؟

بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد

ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که به جای آورد