انس حقيقي با قرآن کريم

استاد حافظ کل قرآن نبودند، ولي در حافظه شان آيات ممتاز و قبل و بعد آيات را از حفظ مي خواندند، و در موارد استخاره زياد ديده شد که با آيات جواب مي دادند. مي فرمودند: من در زماني که نجف اشرف بودم، هر سه روز يک ختم قرآن مي کردم، و در حل مشکل افراد، بسيار شنيده شد که به بعضي سوره ها و آيات قرآني حواله مي دادند.

يکي از اهل دانش که با خانواده اش مشکلي داشت نزد ايشان آمد و راه حلي مي خواست، فرمودند: قرآن بخوانيد تا اين مشکل حل شود.آن شخص گفت: مدتهاست که لاي قرآن را باز نکرده ام!! گاهي سوره هاي بزرگ قرآن همانند آل عمران را به بعضي که تقاضاي دستورالعملي مي کردند مي فرمودند بعد معلوم مي شد که طرف اصلا حال خواندن ندارد، که ايشان به خواندن قرآن مصر بودند و امر مي کردند. زماني براي ترغيب به خواندن قرآن مي فرمود: مرحوم شيخ حسنعلي نخودکي اصفهاني تا چهار سال در مشهد هر شبي تا به صبح قرآن ختم مي کرد و به امام رضا عليه السلام هديه مي کرد، تا به آن مقامات رسيد.

نقل شده از تلامذه مرحوم آيت الله شيخ مجتبي لنکراني استاد حوزه علميه نجف( که آيت الله کشميري، بعضي درسهاي سطح را نزد ايشان خواندند ) که ايشان اواخر عمر قرآن بسيار مي خواند، و گاهي مي فرمودند : کاش بجاي تدريس بعضي کتابها در جواني، قرآن مي خواندم! تا اينکه روزي از آيت الله کشميري نيز مانند همين کلام شنيده شد !! اواخر عمر شريفش که کسالت جسماني داشتند و حال مطالعه و مراجعه نداشتند و تنها بودند و تفکر مي کردند، گاهي از آيات قرآني مي پرسيدند،از جمله چند بار آيه 3 سوره ضحي را ( ما ودعک ربک و ما قلي) را پرسيدند به چه معني و منظور است. هر يک از شاگردان چيزي مي گفتند، بعد که به تفسير مراجعه شد جواب اينطور معنا شد: اي پيامبر ما ترا رها نکرديم و وحي را از تو قطع ننموديم ( و ترا مبغوض نکرديم و خشم نگرفتيم.) از جمله دستورالعملهاي ايشان به حاجتمندان و سائلان کلمه ( انس با قرآن) بود و اين چنين مردان خدا از کلام محبوب لذت مي برند و همه را دعوت به اين چشمه جوشان ازلي و ابدي مي کنند.