استغاثه مهدوی در خانه هایمان
استغاثه به امام عصر(عج) همان توسل به حضرت حجت(عج) است، بدین معنا که ایشان را در درگاه الهی شفیع قرار می دهیم تا در حق ما دعا کنند.
مردم جهان، امروز گرفتار ویروس منحوس کرونا هستند و تنها راه نجات بشریت از این بلاء و امتحان بزرگ ،پناه بردن به درگاه خداوند متعال است. از نظر عقلی و مبانی دینی بر همه ما ضروری است که توصیه ها و دستورات بهداشتی ودرمانی را مراعات کنیم اما رفع بلا ومصیبت در گرو خالق هستی است.
حالا که مجبوریم در ایام میلاد فرخنده قطب عالم هستی حضرت ولی عصر (عج) درایام نیمه شعبان به دلیل عقل و شرع در خانه باشیم، بیاییم خانه هامان را به کانون دعا، توسل واستغاثه مهدوی تبدیل کنیم.
استغاثه به معنای دادخواهی و یاریطلبیدن در حالت سختی و شدت است. فرق آن با دعا این است که دعا، هر نوع خواندنی ودرخواست را شامل میشود اما استغاثه خواندن ودرخواست همراه با ضجه وفریاد و یاری جستن است.همچنین استغاثه در حال شدت است؛ اما توسل در دو حالت سختی و آسانی را دربر میگیرد.
مردم عزیزمان در ایران وتمام بشریت درجهان گرفتار سختی و بحران این ویروس قرار گرفته اند این ایام فرصتی است تا همه عاشقان مهدوی در ایام نیمه شعبان برای رفع بلاء وفرج وگشایش در امور به درگاه خداوند متعال پناه ببریم و با توسل و استغاثه به ولی الله ،امام موجود موعود که “بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَي وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْاَرْضُ وَ السَّمَاءُ ” »از برکت وجود او (یعنی حجت و نماینده الهی) مردم روزی می خورند و به خاطر هستی او آسمان و زمین برپاست.. « هست . استغاثه مهدوی را در خانه هایمان اقامه کنیم.
اعمال شب وروز نیمه شعبان ،دعاهای ماثوره ، دعای هفتم صحیفه سجادیه مواردی است که میتوان انجام داد اما دعا و نماز استغاثه به امام زمان(عج) که در مفاتیح الجنان ذکر شده را در خانه هایمان اقامه کنیم. شرفخانی
استغاثه به امام زمان(عج) (الکامل التام)
سید علی خان شیرازی در کتاب «کلم طیب» فرموده است: این دعا، دعای استغاثه به حضرت صاحب الزّمان (صلوات الله علیه) است، هرکجا که باشی دو رکعت نماز بجای آر و سپس زیر آسمان رو به قبله بایست و بگو:
سَلامُ اللّٰهِ الْكامِلُ التَّامُّ الشَّامِلُ الْعامُّ ، وَصَلَواتُهُ الدَّائِمَةُ وَبَرَكاتُهُ الْقائِمَةُ التَّامَّةُ عَلىٰ حُجَّةِ اللّٰهِ وَوَ لِيِّهِ فِى أَرْضِهِ وَبِلادِهِ ، وَخَلِيفَتِهِ عَلىٰ خَلْقِهِ وَعِبادِهِ ، وَسُلالَةِ النُّبُوَّةِ وَبَقِيَّةِ الْعِتْرَةِ وَالصَّفْوَةِ ، صاحِبِ الزَّمانِ ، وَمُظْهِرِ الْإِيمانِ ، وَمُلَقِّنِ أَحْكامِ الْقُرْآنِ ، وَمُطَهِّرِ الْأَرْضِ ، وَناشِرِ الْعَدْلِ فِى الطُّولِ وَالْعَرْضِ ، وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمَهْدِيِّ ، الْإِمامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِيِّ ، وَابْنِ الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ ، الْوَصِيِّ ابْنِ الْأَوْصِياءِ الْمَرْضِيِّينَ ، الْهادِي الْمَعْصُومِ ابْنِ الْأَئِمَّةِ الْهُداةِ الْمَعْصُومِينَ .
سلام کامل، تمام، همهجانبه و فراگیر خدا و درود همیشگی و برکات پاینده و برازنده حق بر حجت خدا و جانشین او در زمین و تمامی سرزمینها و خلیفه او بر همه خلق و بندگان، آنکه از نسل نبوّت و باقیمانده عترت و از برگزیدگان است، صاحب زمان و آشکار کننده ایمان و معلّم احکام قرآن و پاک کننده زمین و گستراننده عدالت در طول و عرض جهان و حجّت پایدار، مهدی، آن امام مورد انتظار، پسندیده و فرزند امامان پاک، جانشین و فرزند جانشینان پسندیده، رهبر معصوم و فرزند پیشوایان راهبر معصوم،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِينَ الْمُسْتَضْعَفِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُذِلَّ الْكافِرِينَ الْمُتَكَبِّرِينَ الظَّالِمِينَ؛ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاىَ يَا صاحِبَ الزَّمانِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْأَئِمَّةِ الْحُجَجِ الْمَعْصُومِينَ وَالْإِمامِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاىَ سَلامَ مُخْلِصٍ لَكَ فِى الْوَِلايَةِ ،
سلام بر توای عزّتبخش اهل ایمان و همه آنانکه ناتوانشان شمردند، سلام بر تو ای خوارکننده کافران گردنکش و ستمکار؛ سلام بر تو ای سرورم ای صاحب الزامان، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهان، سلام بر تو ای فرزند امامان، آن حجّتهای معصوم و ای پیشوای همه خلایق، سلام بر تو ای سرورم، سلامی با کمال خلوص به تو در ولایت و پیروی،
أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْمَهْدِىُّ قَوْلاً وَفِعْلاً ، وَأَنْتَ الَّذِى تَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً ، فَعَجَّلَ اللّٰهُ فَرَجَكَ ، وَسَهَّلَ مَخْرَجَكَ؛ وَقَرَّبَ زَمانَكَ ، وَكَثَّرَ أَنْصارَكَ وَأَعْوانَكَ ، وَأَنْجَزَ لَكَ ما وَعَدَكَ ، فَهُوَ أَصْدَقُ الْقائِلِينَ وَ ﴿نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوٰارِثِينَ﴾ ،
گواهی میدهم که همانا تو امام راه یافته در گفتار و کرداری و تویی آنکه زمین را با عدل و داد پر کنی، پس از آنکه از ستم و جور پر شد، پس خدا در گشایش کارت شتاب ورزد و آمدنت را آسان نماید؛ و زمانت را نزدیک فرماید و بر یاران و یاورانت بیفزاید و به آنچه به تو وعده داده وفا کند که خدا راستگوترین گویندگان است که در قرآن فرموده: «و ما میخواهیم بر کسانی که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان قرار دهیم»،
يَا مَوْلاىَ يَا صاحِبَ الزَّمانِ ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ ، حاجَتِى كَذا وَكَذا (و بجاى کذا و کذا حاجات خود را بیان کند و بگوید) فَاشْفَعْ لِى فِى نَجاحِها ، فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِحاجَتِى لِعِلْمِى أَنَّ لَكَ عِنْدَ اللّٰهِ شَفاعَةً مَقْبُولَةً وَمَقاماً مَحْمُوداً ، فَبِحَقِّ مَنِ اخْتَصَّكُمْ بِأَمْرِهِ ، وَارْتَضاكُمْ لِسِرِّهِ ، وَبِالشَّأْنِ الَّذِى لَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ ، سَلِ اللّٰهَ تَعالىٰ فِى نُجْحِ طَلِبَتِى وَ إِجابَةِ دَعْوَتِى وَكَشْفِ كُرْبَتِى.
ای سرورم ای صاحب الزامان، ای فرزند رسول خدا، حاجت من این و آن است؛ در برآورده شدن حاجاتم نزد خدا واسطه شو، من با حاجاتم بهسوی تو رو نمودم، چون میدانم شفاعت تو نزد خدا پذیرفته میشود و مقام تو در بارگاهش بس ستوده است، پس به حق آنکه شما را به امر خویش خاص گرداند و برای بیان اسرارش برگزید و به حق جایگاهی که شما در پیشگاه خدا دارید که تنها بین شما و اوست، برآوردن خواهشم و اجابت دعایم و برطرف شدن اندوهم را از خدا بخواه.
سپس بخواه هر چه خواهى که به خواست خدا برآورده شود.
مؤلّف گوید: بهتر آن است که در رکعت اوّل این نماز پس از سوره «حمد» سوره «إِنّٰا فَتَحْنٰا» و در رکعت دوّم پس از سوره «حمد» سوره «إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اللّٰهِ» خوانده شود.